درباره بیماری فیستول

فیستول بیماری داخلی کانال مقعدی  و سطح پوست اطراف مقعد است. در موارد نادری فیستول به شکل مجرایی بین واژن یا دیگر حفره‌های لگنی و سطح پوست مشاهده می‌شود.

در واقع آبسه و فیستول مقعدی عوارضی هستند که در ادامه عفونت‌های ناحیه مقعدی و کانال مقعدی ایجاد می‌شوند. آبسه یک عارضه چرکی حاد است که مراحل مزمن‌تر آن منجر به ایجاد ارتباطی غیر طبیعی بین فضای بین عضلات مقعد وکانال مقعد می‌شود. این مجرای ارتباطی عامل ترشح دائمی از آبسه‌های چرکی است. اکثر فیستول‌های مقعدی در اثر یک آبسه مقعدی شکل می‌گیرند. در مواردی که آبسه به صورت خود به خودی باز شده (یا از طریق جراحی باز شود) فیستول شکل می‌گیرد. در 50% موارد بعد از ایجاد آبسه، فیستول به وجود می‌آید که بروز آن قابل پیش‌بینی نیست. از دیگر عوامل نادر ایجاد کننده فیستول می‌توان به سل، سرطان و یا بیماری‌های التهاب روده اشاره کرد.

از این رو بنده علائم بیماری فیستول، را در اختیار شما قرار می دهم تا در هنگام مشاهده این علائم سریعا به پزشک مراجعه فرمائید.

خون در مدفوع علامت چیست

وجود خون در مدفوع می‌تواند ترسناک باشد. این مساله را می‌توانید پس از شست و شو بعد از اجابت مزاج یا پس از آزمایشی که پزشک آن را تجویز کرده است، متوجه شوید. با وجود این که خون در مدفوع نشانه یک بیماری جدی است، همیشه این طور نیست. در ادامه در مورد علت این مشکل، تشخیص و روش‌های درمان آن مطالبی ارائه می‌شود.

 علائم

درد معده همراه با علائم دیگری است که به بیماری یا اختلال به وجود آورنده آن بستگی دارد. علائمی که اغلب دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می‌دهند ممکن است بر دستگاه‌های دیگر بدن نیز اثر گذار باشد. از علائمی که می تواند همراه با دیدن خون در مدفوع باشد درد معده است علاوه بر این ممکن است درد معده همراه علائم و نشانه های دیگری نیز باشد که به شرح زیر است:

آروغ زدن

اسهال

نفخ شکم

گاز معده

سوءهاضمه

تهوع

بد اشتهائی

استفراغ

بد اشتهائی

تغییر در اجابت مزاج

تغییر در سطح هوشیاری

درد یا فشار بر روی سینه

خونریزی یا کبودی سریع

بزرگ شدن کبد

خستگی مفرط

تب و لرز

علائم شبیه آنفولانزا

عدم وجود دوره‌های قاعدگی

رنگ پریدگی

تپش قلب

تنفس سریع یا تنگی نفس

علت

علت خون در مدفوع خونریزی قسمتی از دستگاه گوارش است. گاهی اوقات میزان خون به قدری کم است که تنها با آزمایش خون پنهان یا مخفی تشخیص داده می‌شود. در زمان‌های دیگر، خون به خوبی در مدفوع مشخص است (مدفوع خونی). خونریزی ای که در دستگاه گوارش ایجاد می‌شود باعث می‌شود که مدفوع مشکی و قیری شکل به نظر برسد. علت‌های احتمالی وجود خون در مدفوع از قرار زیر است:

بیماری دیورتیکولی در روده: دیورتیکولی وجود بیرون زدگی های کوچک کیسه مانند در دیواره روده بزرگ است. این بیماری معمولا مشکلی را به وجود نمی‌آورد، اما گاهی اوقات باعث خونریزی و عفونت می‌شود.

شقاق مقعد: یک برش یا پارگی در بافت پوشش مقعد مشابه ترک‌های لب یا زخم برش کاغذ است. این بریدگی و زخم‌ها اغلب ناشی از عبور یک مدفوع بزرگ و سفت هستند و می‌توانند همراه با درد باشند.

بیماری کولیت روده: التهاب روده یکی از شایع‌ترین علت‌های وجود خون در مدفوع می باشد.

آنژیودیسپالزی: بیماری است که در آن عروق خونی غیرنرمال شکننده، خونریزی می‌کنند.

زخم معده: زخمی باز در غشای معده یا اثنی عشر، لبه بالایی روده کوچک است. بسیاری از زخم معده‌ها ناشی از عفونتی هستند که با یک باکتری که باکتری هلیکوباکترپیلوری نام دارد، به وجود می‌آیند. مصرف  طولانی مدت یا با دوز بالا از داروهای ضد التهابی مثل آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن نیز باعث به وجود آمدن زخم معده می‌شود.

پولیپ یا سرطان: پولیپ ها زائده‌های خوش خیمی هستند که می‌توانند رشد کنند، دچار خونریزی شود یا سرطانی گردند. این بیماری اغلب باعث خونریزی می‌شود که این نوع خونریزی قابل رویت بدون آزمایش نمی باشد.

مشکلات مری: وریدهای واریسی مری یا پارگی در مری باعث خونریزی شدید و دیدن خون در مدفوع می‌شود.

تشخیص

برای تشخیص وجود خون در مدفوع باید به پزشک مراجعه کنید. هر گونه جزئیاتی را که در مورد خونریزی به پزشک عرضه کنید به او کمک می‌کند تا محل خونریزی را تشخیص دهد. برای مثال، مدفوع سیاه قیری شکل بیشتر ناشی از زخم معدی یا مشکل دیگری در بخش بالایی دستگاه گوارش است. مدفوع خونی، خون قرمز و روشن یا مدفوع خرمایی رنگ معمولا نشان دهنده وجود بیماریی مثل بواسیر یا دیورتیکولی در بخش پایینی دستگاه گوارش است.

پزشک پس از بررسی سابقه پزشکی و معاینه شما، آزمایشاتی را برای تشخیص علت وجود خون در مدفوع سازماندهی می‌کند. این آزمایشات از قرار زیر هستند:

آندوسکوپی: روشی است که در آن یک آندوسکوپ یا لوله انعطاف پذیر که دوربین کوچکی در انتهای آن وجود دارد از طریق دهان وارد بدن شده و به مری، معده و دوازده فرستاده می‌شود. پزشک با استفاده از این ابزار منبع خونریزی را تشخیص می‌دهد. از اندوسکوپی همچنین برای جمع آوری نمونه‌های بافتی کوچک برای بررسی با استفاده از میکرسکوپ ( بافت برداری) استفاده می‌شود.

کولونوسکوپی: روشی است که در آن یک کولونوسکوپ که دوربینی به آن متصل است از طریق مقعد وارد بدن می‌شود تا کولون را بررسی کند. همانند اندوسکوپی، می‌توان از کولونوسکوپی برای جمع آوری  نمونه‌های بافت برای بافت برداری استفاده کرد.

انتروسکوپی: روشی است مشابه آندوسکوپی و کولونوسکوپی که برای بررسی روده کوچک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بعضی از موارد، این روش شامل بلعیدن کپسولی است که دوربین کوچکی داخل آن است که در حین عبور این کپسول از دستگاه گوارش تصاویر را به یک صفحه نمایش ویدئویی ارسال می‌کند.

تنقیه با محلول سولفات باریم: روشی است که در آن با استفاده از یک ماده کنتراست که سولفات باریم نام دارد برای نمایش دستگاه گوارش در تصاویر اشعه ایکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. باریم یا بلعیده می‌شود یا از طریق راست روده وارد بدن می‌گردد و به این ترتیب به تشخیص علت وجود خون در مدفوع کمک می کند.

تصویربرداری رادیونوکلئید: روشی است که شامل تزریق میزان کمی ماده رادیواکتیو به رگ و سپس استفاده از یک دوربین مخصوص برای مشاهده تصاویر گردش خون در دستگاه گوارش به منظور تشخیص محل خونریزی می‌باشد.

آنژیوگرافی: روشی است که شامل تزریق یک رنگ مخصوص به رگ است که عروق خونی را در تصاویر اشعه ایکس یا سی تی اسکن نمایان می‌سازد. در محل خونریزی رنگ از عروق خونی نشت می‌کند و به این شکل خونریزی تشخیص داده می‌شود.

لاپاراتومی: یک روش جراحی است که در آن پزشک شکم را باز و معاینه می‌کند. در صورتی که آزمایشات دیگر در تشخیص علت بیماری موفق عمل نکردند، انجام این روش جراحی ضروری است. پزشکان همچنین وقتی خون در مدفوع وجود دارد، در خواست انجام لاپاراتومی را می‌کنند. این آزمایشات مشکلات لخته شدن خون، کم خونی و وجود عفونت باکتری هلیکوباکترپیلوری را بررسی می‌کنند.

درمان

درمان وجود خون در مدفوع به روش های زیر انجام پذیر است:

درمان کم خونی

تشخیص علت و محل خونریزی به منظور درمان علت دیدن خون در مدفوع

توقف خونریزی فعال و جلوگیری از خونریزی مجدد

خونریزی خفیف تا متوسط در مقعد باعث از دست رفتن خون نسبتا زیادی می‌شود که منجر به ضعف، فشار خون پایین، گیجی یا غش و حتی شوک می‌شود. بیمارانی که این علائم را دارند معمولا در بیمارستان بستری می‌شوند. این بیماران باید سریعا با مایعات درون وریدی و تزریق خون به منظور جایگزینی خونی که از دست رفته است، درمان شوند تا آزمایشات تشخیصی مثل کولونوسکوپی و آنژیوگرافی را صورت ایمن ترتیب داد تا علت و محل خونریزی را تعیین کند.

بیمارانی که از کم خونی ناشی از فقر آهن شدید رنج می‌برند باید در بیمارستان بستری شوند، به آن‌ها خون تزریق شود و پس از آن با استفاده از قرص‌های مکمل آهن خوراکی در طولانی مدت درمان شوند. بیماران مبتلا به کم خونی فقر آهن ناشی از دست دادن مزمن خون (وجود خون در مدفوع) باید آزمایشاتی از قبیل کولونوسکوپی را انجام دهند تا علت از دست رفتن خون مزمن را متوجه شوند.

تنها در صورت کم خونی شدید بیماران باید در بیمارستان بستری شوند و بیماران مبتلا به خونریزی مقعد خفیف ناشی از پولیپ روده، سرطان روده، شقاق مقعد و بواسیر معمولا نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. کم خونی خفیف با مکمل‌های آهن خوراکی درمان می‌شوند و در عین حال آزمایشاتی برای تشخیص علت وجود خون در مدفوع صورت می‌گیرد. 

علائم و درمان شقاق

شقاق نام عربی و فیشر نام انگلیسی آن و ترک یا چاک خوردگی نام فارسی آن میباشد که در واقع همان زخم شدن لبه داخلی مقعد می باشد .

 از علل مهم آن عبارتند از : خروج سخت مدفوع خشک ، عدم مصرف فیبر و آب کافی ، مصرف بعضی از داروها ، یبوست ، زور زدن در هنگام دفع مدفوع ، وجود استرس ،و ...

 علائم فیشر : درد و یا سوزش و گاهی مختصری خونریزی در حین و گاهی بعد از اجابت مزاج ، که این درد و یا سوزش ممکنست تا بعد از اجابت مزاج نیز مدتی طول بکشد.

شقاق مقعد یک پارگی یا زخم سطحی( tear) در ناحیه آنودرم (پوشش سلولی مقعد) است. این زخم خطی، بصورت طولی در فاصله خط دندانه ای و پوست قرار دارد و چون این ناحیه گیرنده های حسی بسیار زیادی دارد، یک وضعیت فوق العاده دردناک ایجاد می کند .

 علت ایجاد شقاق، ترومای ناشی از عبور مدفوع سفت و یا اسهال طولانی می باشد. همچنین مواردی مانند زایمان، سابقه جراحی مقعد و مصرف نابجای ملین ها نیز جزء علل این بیماری ذکر  شده اند. شقاق به دو گروه حاد و مزمن تقسیم میشود.شقاق طی 12 هفته اولی که ایجاد میشود از نوع حاد محسوب می گردد. شقاق حاد سبب اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد می گردد که خود منجر به افزایش درد، گسترش پارگی و کاهش خونرسانی به آنودرم میشود. این چرخه درد، اسپاسم و ایسکمی سبب عدم بهبودی زخم شده و شقاق مزمن بوجود می آید.

 حدود 90% موارد شقاق در خط وسط و پشت آنوس ایجاد میشوند. بقیه موارد در خط وسط و قدام آنوس دیده میشوند. کمتر از 1% موارد نیز دو طرفه هستند. علت شایع بودن شقاق در خلف را خونرسانی ضعیف تر این ناحیه نسبت به ناحیه قدامی و کاهش انعطاف پذیری بدلیل استخوانی بودن آن می دانند. اگر یک شقاق مزمن در نواحی غیر از خط وسط دیده شود می تواند نشانه بیماریهای دیگری همچون کرون، ایدز، سیفلیس، سل و یا لوسمی باشد.

 علائم و نشانه های شقاق مقعدی

علامت شاخص شقاق مقعد، درد شدید و خونریزی، موقع اجابت مزاج است. خونریزی معمولاً روشن بوده و بصورت رگه ای روی مدفوع دیده میشود. گاهی بیمار تا ساعتها بعد از اجابت مزاج از درد و اسپاسم مقعد رنج می برد. در معاینه فیزیکی، با کنار زدن دو طرف باسن ممکن است، شقاق دیده شود اما اگر دیده نشد، دلیل عدم وجود این بیماری نمی باشد. معمولاً درد بیمار، آنقدر شدید است که امکان معاینه انگشتی رکتوم و یا رکتوسکوپی وجود ندارد. در صورتیکه شکی در مورد تشخیص وجود دارد و یا احتمال بیماریهای دیگر مانند آبسه پری آنال وجود دارد بهتر است بیمار زیر بیهوشی معاینه شود.

 شقاق حاد خود را بصورت یک زخم خطی نشان می دهد. اما شقاق مزمن زخم وسیعتری است که لبه های برجسته دارد و فیبرهای سفید عضله اسفنکتر داخلی در کف آن دیده میشود. اغلب در سمت خارجی این زخم یک منگوله پوستی( Skin tag) و در سمت داخلی آن یک پاپیلای مقعدی هیپرتروفیه( sentinel pile) یا زائده نگهبان دیده میشود.

انواع زخم فیشر :

فیشر به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد ، فیشر حاد ، زمانی است که از زمان بوجود آمدن ،تا بهبودی ، 8 هفته طول بکشد.در صورتیکه بهبودی زخم از 8 هفته طولانی تر شود ،آنگاه زخم وارد مرحله مزمن خواهد شد ، از علل مزمن شدن فیشر میتوان به عدم مصرف فیبر و ملین  کافی ، بوجود آمدن التهاب و اسپاسم (انقباض شدید ) و در دریچه داخلی مقعد و بدنبال آن کاهش شدید خونرسانی به محل فیشر(زخم) ، که این خود باعث بدتر شدن وعمیقتر شدن  زخم فیشر خواهد شد .

در فیشر مزمن ، دو لبه زخم بهم میرسند ولی بعلت عدم خونرسانی مناسب  ، ایندو لبه بهم جوش نخواهند خورد وگاهی یک زائده گوشتی بنام زائده نگهبان در ابتدای آن بصورت واکنشی بوجود خواهد آمد .

درمان های فیشر عبارتند از :

1- درمان داروئی

2- درمان با بوتاکس

3- درمان با جراحی

-درمان با کرمها وانواع روشهای داروئی  در فیشر های مزمن بی تاثیر و صرفاً باعث مختصری تسکین خواهند شد که این مسئله خود باعث دیر مراجعه کردن بیمار و مزمن تر و پر عارضه تر شدن وضعیت بیمار خواهد شد.

درمان های پزشکی فیشر( شقاق ) :

1- درمان با بوتاکس در عضله اسفنکتر داخلی مقعد که بطور کاملاً سرپائی انجام می گیرد، باعث رفع اسپاسم (اسپاسم اسفنکتر داخلی اصلی ترین عامل بهبود نیافتن فیشر یا همان شقاق میباشد)  و بهبود خونرسانی و ترمیم زخم فیشر بطور اساسی خواهد شد و تاثیرو موفقیت درمانی این روش با اقدامات تکمیلی  به 100% میرسد .

ضمناً این روش درمان با بوتاکس برای شقاق (فیشر) در تمامی کتب مرجع پزشکی از جمله کتاب شوارتز و همچنین کتاب کورمن corman که مرجع اصلی پزشکان متخصص و فوق تخصص میباشد دقیقاً  و به تفضیل توضیح داده شده است.

2- در روش جراحی بخشی از عضله اسفنکتر داخلی مقعد بایستی بریده شود ( اسفنکتروتومی ) که همین مسئله خود باعث 50-10% عوارضی همچون بی اختیاری گاز و مدفوع  خواهد شد  .

نتیجه کلی :

درمان با بوتاکس یک روش انــقــلابــی ، آسان ومعـجـزه درمان فیشر ( شقاق ) بوده که فقط در یک مرحله انجام میگردد.این روش بطور سرپایی انجام شده وهیچ گونه بستری واستراحتی نیاز نداشته و فرد میتواند بلافاصله به محل کار خود بر گردد.در این روش هیچگونه عوارضی همچون بی اختیاری باد ومایع مدفوعی که  در روش جراحی ممکنست بروز نماید ،هرگز دیده نخواهد شد لذا  امروزه در سراسر جهان بخصوص در آمریکا و اروپا  این روش ، بعنوان خــط اول درمان فـیـشـر(شـقـاق)  میـبـــاشــد . زیرا یک روش ،کاملاً سرپایی ، سریع ، ارزانتر و بدون هیچ گونه عارضه ای میباشد  .

منبع: درمان شقاق 

درمان بواسیر به روش ترکیبی

همانطور که بیماران مبتلا به همورئید درجه های مختلفی از همورئید را دارا هستند و هر بیمار یک میزان مشخصی از پیشرفت بیماری از درجه یک تا چهار را می تواند بگیرد، در خیلی از موردها در یک بیمار هر چهار قسمت درجه های مختلف بیماری هموروئید را می توان در اطراف رکتوم را دید که روند تشخیص درمان ترکیبی بیماری را ضروری می سازد. پس از انجام آنوسکپی در یک فرد بیمار می توان برای بخش هایی که بیماری در آنجا کمتر پیشرفت داشته از درمانcoagulation) ،IR) انعقادی و یا در ناحیه های درجه II از رابر باند بهره برد و از محل های با پرولاپس وافتادگی مخاطی و پیشرفت زیاد پاکه های همورئیدی از درمان همزمان با جراحی الکتروکوتری و جراحی لیزری بهره گرفت و یا در باره یک فرد بیمار با همورئید پیشرفته بعد از استپلر از درمان ترکیبی تکمیلی با لیزرIRC کمک گرفت. 

نشانه های بواسیر

 1-خونریزی موقع اجابت مزاج شایعترین علامت هموروئید یا بواسیر است که بعد از دفع مدفوع سفت به وجود می آید و به صورت قطره قطره روی کاسه توالت خون چکه می کند.

2- دومین نشانه بارز هموروئید یا بواسیر خارج شدن یا بیرون زدگی توده از مخرج بیمار است، برخی مواقع بعد از زور زدن زائده ای از مخرج بیمار بیرون می زند که گاهی خود به خود به درون می رود و گاهی بیمار خودش مجبور است آن را با دست موقع شستشو به درون مقعد هدایت کند و در مواقعی نه خودش به درون می رود و نه با دست می شود آن را به درون هدایت کرد بلکه این زایده در بیرون باقی می ماند و منجر به درد می گردد، که در این وضعیت اخیر بیمار باید هر چه زودتر به جراح رجوع کند. در ۳۵% نمونه های خونریزی به خاطر حرکت جرم سفت مدفوع در موقع اجابت مزاج است. گره های بیرون شده از ناحیه مقعد در نتیجه اصطکاک با لباس و یا جا انداختن با دست، آسیب دیده، دچار خونریزی می گردند.

3-سومین علامت و نشانه هموروئید یا بواسیر، درد است. درد از علائم اصلی و ثابت بیماری هموروئید یا بواسیر است که تقریبا در ۴۰ % بیماران، به ویژه در موقع دفع مدفوع دیده می شود. کناره های مقعد به خاطر التهاب مخاط راست روده و پوست به آسانی صدمه می بیند. در هنگام زور زدن، حرکت مدفوع در روده، انجام تنقیه و برخی مواقع استفاده از شیاف های آنتی هموروئیدی هم مخاط راست روده به راحتی صدمه دیده، کناره پسین کانال مقعد ترک بر می دارد.

انواع بواسیر یا هموروئید

هموروئیدها یا بواسیرها به سه گروه قسمت می گردند:

1-بواسیر یا هموروئید داخلی

2-بواسیریا هموروئید خارجی

3-بواسیر یا هموروئید ترومبوزه

نشانه های بواسیر داخلی

 بواسیرداخلی در بیشتر موارد دردی ندارند، فقط نشانه آنها خونریزی با بیرون زدن توده و زایده از ناحیه مقعد است.رایج ترین نشانه بواسیر داخلی دیدن رگه های خونی به رنگ قرمز روشن به روی مدفوع ودستمال توالت ویا چکیده شدن خون بروی کاسه توالت بعد از دفع مدفوع است. سایر نشانه های بواسیر داخلی به شرح زیر است

خارش: اکثرا جزء علائم بواسیر خارجی می باشد، چون این عارضه غالباً با ترشح مخاط همراه است که باعث تحریک پوست مقعد و در نتیجه خارش می‌شود.

سوزش پوست: بواسیرهای بزرگ بیرون زده از مقعد چون با ترشح مخاط همراه هستند، تحریک و سوزش ملایم پوست را به دنبال دارند.

احساس ناراحتی: گاهی بیمار پس از دفع مدفوع احساس می‌کند که تخلیه کامل صورت نگرفته است. این احساس ناراحت کننده از برجستگی بواسیر در بخش انتهایی روده بزرگ و مجرای مقعدی نشأت می‌گیرد. در کل هر چه هموروئید بزرگ‌تر باشد، ناراحتی بیمار بیشتر است.

درد: اکثر هموروئیدها دردناک نیستند، اما بواسیرهای بزرگ بیرون زده از مقعد، در صورت ورم کردن و فشرده شدن توسط عضله‌های کنترل کننده مقعد، دردناک می‌گردند. درد شدید گاهی نشانه‌ی نرسیدن خون به هموروئید (بواسیر مختنق) است که باید به سرعت درمان شود.

درد و خونریزی راست روده و تغییر یافتن عادت‌های روده‌ای که مدت زمان زیادی از آن نگذشته است از علائم سرطان مقعد، راست روده و روده بزرگ نیز به شمار می‌روند. در صورت مواجه شدن با این علائم، به ویژه اگر بیش از ۵۰ سال دارید یا در خانواده سابقه ابتلا به سرطان روده بزرگ وجود دارد، حتماً در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید تا بهترین درمان بواسیر و یا مشکل دیگری که ممکن است به آن مبتلا باشید را برایتان تجویز نماید.

نشانه های بواسیر خارجی

بواسیر خارجی که توام با درد و لمس زایده حساس در ناحیه مقعد هستند که برخی مواقع باعث خونریزی زیر جلدی گشته و موجب درد شدیدی می گردد، در این وضعیت ضروری می باشد هر چه سریعتر به پزشک جراح مراجعه کنید.

سوزش و خارش مقعد و کناره های آن در نتیجه اثرگذاری ترشحات غده مخاطی روده بزرگ بر اعصاب حسی این ناحیه است. به دنبال پایین افتادگی طولانی گره ها، کشیدگی اسفنکتر (ماهیچه تنگ کننده) مقعد کاهش یافته، گاز و مدفوع آبکی به طور غیر ارادی بیرون می آید. این روند باعث تحریک و التهاب مزمن پوست و برخی مواقع پوسته دادن لایه بالایی آن می گردد.