شباهت و تفاوت شقاق و بواسیر یا هموروئید

شباهت و تفاوت شقاق و بواسیر یا هموروئید برای تشخیص و درمان مناسب

به منظور بررسی تفاوت شقاق و بواسیر لازم است به بررسی این بیماری ها بپردازیم تا با ماهیت این آنها آشنا شوید.

بیماری بواسیر با نام هموروئید نیز شناخته میشود. منظور از این بیماری اتساع و گشاد شدن عروق مقعدی است. این عارضه در اثر وارد آمدن فشار بیش از اندازه به مقعد ایجاد می شود و همراه با نشانه هایی از جمله درد، سوزش، خارش، خونریزی است و در مراحل پیشرفته تر با زائده های گوشتی بیرون زده از مقعد نمایان می شود.

بیماری شقاق یا همان ترک مقعدی به ایجاد زخمی عمیق و طولی در دیواره مقعدی گفته می شود. این زخم به علت قرار گرفتن در ناحیه ای حساس معمولاً ملتهب و خارش دار است. شقاق نیز بر اثر وارد آمدن فشار زیاد به مقعد ایجاد می شود و علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و … را ایجاد می کند. حال که با ماهیت این بیماری ها آشنا شدید به بررسی تفاوت شقاق و بواسیر می پردازیم :

تفاوت شقاق و بواسیر

از مهمترین تفاوت های شقاق و بواسیر می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• نحوه درد : درد ناشی از بواسیر مداوم بوده و فرد در تمام طول روز این درد را احساس می کند. در صورتی که درد ناشی از شقاق مقطعی ولی تیر کشنده است. این درد معمولاً هنگام اجابت مزاج و پس از آن احساس شده و همین امر موجب می شود، فرد از رفتن به دستشویی را به تاخیر اندازد.
• تفاوت در نشانه های ظاهری : همان طور که در عکس بواسیر مشخص است موجب بیرون زدن بافت های گوشتی زائد از مقعد می شود در حالی که شقاق یا فیشر موجب بروز زخمی طولی در دیواره مقعدی می گردد.
• درمان : اغلب موارد شقاق و بواسیر با استفاده از درمان های خانگی قابل رفع است اما درمان بواسیر با روش‌های خانگی قطعی نبوده. در مقابل شقاق به جز مواردی محدود با درمان های خانگی و رعایت برخی نکات قابل رفع است.

شباهت  شقاق و بواسیر

تا به حال در رابطه با تفاوت شقاق و بواسیر توضیح دادیم اما خوب است بدانید این دو بیماری بی شباهت به یکدیگر نبوده و علائم و علت هایی مشترکی دارند که موجب شده تشخیص هر دو آنها از یکدیگر برای بیماران به سختی انجام شود. برخی از مهمترین شباهت های این دو بیمار به این شرح است:

• در درجه اول خوب است بدانید هر دوی این بیماری ها در دسته بیماری‌های مقعدی قرار دارند.
• مهمترین علت هر دوی این عارضه وارد آمدن فشار به مقعد در اثر عوامل مختلف است و مهمترین آن یبوست می باشد.
• این بیماری ها علائم مشترکی از جمله درد، خارش، خونریزی، التهاب و سوزش را ایجاد می کنند.

با وجود همه این نکات در صورت که به مبتلا شدن هریک از این بیماریها شک دارید، به نشانه ها و علائم و اکتفا نکنید و به منظور بررسی های بیشتر با پزشک متخصص مشورت کنید. حتی اگر قصد انجام درمان های خانگی برای برطرف کردن این بیماری ها را دارید قبل از انجام هر اقدام با پزشک مشورت کنید. در مواردی انجام درمان های خانگی و سر خود نه تنها به بهبود شرایط کمک نکرده بلکه در تشدید آن نقش دارد.

انواع شقاق

انواع شقاق مقعدی در اثر ایجاد شکاف یا ترک بر روی سطح پوست اطراف ناحیه ی مقعد ایجاد می شود. گاهی این شکاف بسیار خفیف و جزئی است و هنوز این زخم تازه به بافت های زیرین خود نفوذ نکرده است ولی در برخی موارد زخم به دلیل عدم رسیدگی و درمان لازم شکل مزمن به خود می گیرد و با نفوذ و تخریب بافت های زیرین خود باعث ایجاد درد، خونریزی و التهاب می شود.

از طرفی برخی عوامل و خط قرمزها وجود دارند که علائم و نشانه های این عارضه را وخیم تر می کنند و با زمینه ی فیشر مزمنی که دارید در نهایت شما را به تیغ جراحان می سپارند.

در این قسمت با توضیح انواع این بیماری و مراحل آن، نگاهی کوتاه به عوامل تشدید کننده و روش های پیشگیری از شقاق خواهیم داشت.

انواع شقاق یا فیشر مقعدی

فیشر مقعدی درجات و انواع مختلفی دارد و با توجه به علائم و نشانه های آن و طول مدت زمانی که این عارضه به وجود آمده است می توان نوع آن را تعیین کرد.

علائم آن می تواند به آرامی و مستمر خود را نشان دهند گاهی هم همه چیز به طور ناگهانی آغاز می شود.

زخم بیماری ممکن است زخمی تازه و کم عمق باشد که به تازگی به وجود آمده است و با درد و خونریزی های خفیفی همراه است. در برخی موارد هم مدتها از ایجاد زخم گذشته و بافت های زیرین آن به کل صدمه دیده اند و طول و عمق زخم بیشتر شده است. طبیعی است که در چنین شرایطی درد و خونریزی هم افزایش می‌یابد.

به طور کلی انواع شقاق مقعدی به دو نوع زیر دسته بندی می شود:

• شقاق حاد در شرایطی ایجاد می شود که بیمار برای اولین بار با علائم و نشانه ها روبرو می شود. این نوع با شروع درد و خونریزی های ناگهانی همراه است و معمولا عمق و طول زخم کم است.

• شقاق مزمن در شرایطی به وجود می آید که شقاق حاد تحت درمان و رسیدگی های پزشکی قرار نگرفته است و با گذشت زمان وضعیت علائم وخیم تر شده است.

فیشر یا شقاق مزمن

شقاق مزمن یکی از انواع شقاق مقعدی است و اگر شما به این نوع از بیماری مبتلا شده اید به این معنی است که مدتها از ایجاد آن گذشته و شما برای درمان آن اقدامی را آغاز نکرده اید.

با تکرار و پیشرفت علائم و نشانه های بیماری به مرور زمان از هم گسیختگی و آسیب بافتی اطراف ناحیه ی مقعد افزایش می یابد و با افزایش طول و عمق زخم ، فیشر وارد مراحل پیشرفته تری می شود که برای درمان آن به انجام عمل جراحی نیاز است.

مطالب مرتبط:

علائم شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟ معاینه و تشخیص بیماری شقاق

رپورتاژ: همه چیز درباره شقاق و علائم آن

در این زخم به صورت خطی در طول مقعد ظاهر می گردد و به این خاطر که این قسمت مقعد دریافت کننده های حسی بسیاری را داراست یک حالت فوق العاده دردآوری را موجب می گردد. که نشانه هایی نظیر یبوست - زایمان دفع مدفوع بزرگ و محکم و یا اسهال دراز مدت و نظایر آنها منجر به پدید آمدن شقاق یا فیشر می گردد.

 دلیل پدید آمدن شقاق یا فیشر ، آسیب های ناشی از عبور مدفوع سفت و یا اسهال طولانی است. همینطور مواردی نظیر زایمان، سابقه جراحی مقعد و استفاده بی مورد ملین ها م قسمتی از علت های این بیماری هستند. شقاق به دو گروه حاد و مزمن قسمت می گردد. شقاق در مدت  12 هفته اولی که به وجود می آید از گروه حاد شمرده می شود. شقاق حاد باعث اسپاسم اسفنکتر داخلی مقعد می شود که خود باعث بالا رفتن درد، توسعه پارگی و کم شدن خونرسانی به آنودرم می گردد. این چرخه درد، اسپاسم و ایسکمی باعث بهبود نیافتن زخم شده و شقاق مزمن  را پدید می آورد. 

همه چیز درباره بیماری هولناکی به نام شقاق

شقاق مقعد چیست ؟

شقاق مقعد یک شکاف بیضی شکل کوچک در سر مقعد است که باعث درد و خون ریزی هنگام اجابت می شود. شقاق برای عموم مردم تقریبا یک چیز عادی است ولی غالبا با بواسیر که آن هم با درد و خون ریزی همراه است اشتباه گرفته میشود.

علایم شقاق مقعد

فیلم ایجاد شقاق

دلیل ایجاد شقاق مقعد چیست ؟

درمان شقاق 

9روش درمان شقاق مقعد

برای بهبود شقاق، ابتدا باید یبوست رفع شود. اغلب بزرگسالان در عرض 4 تا 6 هفته با درمان خوب می‌شوند، به نحوی که دیگر به جراحی نیازی نخواهد بود. اغلب شیرخواران و کودکان کم سن، بعد از شل کردن مدفوع بهبود می‌یابند.

تحت نظر پزشک می توانید از روش‌ها و داروهای زیر استفاده کنید:

1- پسیلیوم و سلولز حاوی فیبر فراوان هستند که با جذب آب باعث نرم کردن مدفوع می‌شوند.

2- بعد از اجابت مزاج، دهانه مقعد را با صابون مخصوص ضد عفونی یا صابون بچه خوب کف‌مالی کرده و با آب گرم بشویید و سپس با دستمال توالت خشک کنید.